Bibliografie > Zelfstandige publicaties
ALS HET ONKRUID BLOEIT
(Grote ABC nr 183) B.V. Uitgeverij De Arbeiderspers, Amsterdam, [januari] 1972 Paperback, 260 p., 12,5 x 20 cm. p. [4]: Omslag: F. Henstra p. [5]: Inhoud p. [7]: [Motto:] Onkruidvorming: tegen groei en verspreiding van ongewenste plantengroei moeten maatregelen genomen, op indirekte wijze door verhindering van onkruidzaadvorming, op direkte wijze door vernietiging van groeiend onkruid door eggen, wieden, schoffelen of over het veld verspreiden van een chemische stof die het kultuurgewas ongemoeid laat, doch het onkruid doodt. Nieuwe Winkler Prins Encyclopedie p. 9: [Inleiding:][Opdracht:] Stilaan naderen de dagen waarin ik me eindelijk ook eens bezinnen mag, want ik weet het best, ik heb geleefd als onkruid dat ergens door toeval opschoot, bloeide en zaad verspreidde. En verder heb ik weinig of niets nagedacht, omdat ik gewoon niet in staat was na te denken. Ik was eerder een soort seismograaf, die het allemaal opving en registreerde in een aantal boekjes. Tot deze laatste behoorde ook het Nieuwe Onkruid, dat ik weliswaar met tranen in de ogen schreef, maar algemeen door de kritiek als een minderwaardig boek werd beschouwd. En misschien is het ook wel zo, want schrijvend wist ik me aan handen en voeten gebonden. Gebonden aan mijn echtgenote, gebonden aan mijn zoon, gebonden aan mijn werk als redakteur van een links partijblad, gebonden aan Marx en Jezus weten nog meer. Maar nu naderen inderdaad de dagen om me uit te spreken, mijn hart eens uit te storten zoals men zegt. En dat mislukte boek dan, dat Nieuwe Onkruid, te herschrijven met vrije handen. Toch zie ik me nog verplicht mijn echtgenote gerust te stellen. Zij heeft over mij gewaakt en voor mij gezorgd als een moeder voor een onhandelbaar kind, me raad gegeven en erop gelet dat ik me tenminste toch elke week eens waste. Als ik het Nieuwe Onkruid herschrijf voel ik me verplicht in de eerste plaats haar zin voor maat en wet en regel in het licht te stellen, en vooral voor haar dapper ingrijpen hiervoor. Naast haar als onkruid bloeiend wil ik dit nieuwe boek aan haar opdragen en het ook nog beginnen met een brief aan haar. Ook hierbij moet ik nog mijn toevlucht nemen tot een kunstgreep, door haar een andere naam te schenken en als ‘Els’ aan te spreken. Zij komt immers ook in het boek voor, en daar moet zij dan tóch een naam hebben, en liefst een andere. Je weet immers hoe de mensen zijn, en hoe vlug ze allerlei slechts over je gaan vertellen. Trouwens, mijn zoon zal ik Jan noemen en me zelf meneerke Boin, je moet er maar aan denken. En mijn brief wil ik dan beginnen met ‘Liefste Els, je zult nu wel heel gauw...’' p. 11: Brief aan mijn echtgenote p. 13: 1. Een jeugdliefde p. 41: 2. Een grijze ochtend p. 67: 3. Een ongelukje p. 94: 4. Een treinvriendinnetje p. 109: 5. Een gevecht p. 126: 6. Een kloot p. 141: 7. Een fiets p. 166: 8. Een vreemde eend p. 183: 9. Een avondje uit p. 203: 10. Een babbeltje p. 216: 11. Een dolle nacht p. 234: 12. Een weinig poëzie p. 247: 13. Een feestje Achterplat: Boons roman Het nieuwe onkruid verscheen in 1964. Zelf schreef Boon in de inleiding tot deze totaal nieuwe versie van het boek: ‘Ik was eerder een soort seismograaf, [Zie inleiding ... tot: Marx en Jezus weten nog meer.’] Concreter, directer, openhartiger en doorlichtender besloot Boon het gegeven te herschrijven. Het is een meesterlijk, met grote spanning en in kernachtige stijl geschreven verslag van een generatieconflict geworden, waarbij aan de herschreven gedeelten van de oude versie tal van nieuwe half-autobiografische elementen zijn toegevoegd. Een erg goed boek van Boon weer, in dit Boon-jaar 1972 - op 15 maart werd hij zestig en verscheen een speciaal Boon-nummer van Maatstaf - en dat zo kort na het in de kritiek algemeen als dé verschijning van 1971 ontvangen Daens-boek. 105 Omwerking van 01.36-HET NIEUWE ONKRUID. De hoofdstukken Een grijze ochtend en Een feestje verschenen als voorpublicatie in Maatstaf, 19 (1972) 11, respectievelijk De Vlaamse Gids, 56 (1972) 3. 1973 [oktober]: 2e druk: Uitgeverij De Arbeiderspers/Em. Querido's Uitgeverij B.V., Amsterdam (Grote ABC nr 183) Paperback, 260 p., 12,5 x 20 cm. Achterplat: [Als eerste druk. De laatste alinea is ingekort tot:] Een erg goed boek van Boon weer. Omslag: Wout Muller 1979: 3e druk in: 01.66-DE LIEFDE VAN ANNIE MOLS/ALS HET ONKRUID BLOEIT
|
