Bibliografie > Zelfstandige publicaties

MIEKE MAAIKE'S OBSCENE JEUGD

Een pornografisch verhaal, voorafgegaan door een proefschrift

‘In en om het kutodelisch verschijnsel’,

waarmee student Steivekleut promoveerde

Geïllustreerd met foto's

B.V. Uitgeverij De Arbeiderspers, Amsterdam, [mei] MCMLXII [= 1972]

Gebonden, 120 p. + 8 illustraties, 12 x 20 cm.

p. [4]: Band: Kees Kelfkens

p. [5]: Inhoud

p. 7: Het proefschrift van student Steivekleut

p. 21: Het verhaal van Mieke Maaike

1972 [september]: 2e druk: Idem

1972 [december]: 3e druk: Idem

1973 [mei]: 4e druk: Idem

1974 [februari]: 5e druk: Idem

1975 [januari]: 6e druk: Idem

1975 [september]: 7e druk: Idem

1979 [januari]: 8e druk: Idem

1979 [oktober]: 9e druk: Idem

1985: 5e druk = 1986 [mei]: 10e druk:

Paperback. Geïllustreerd door Peter van Straaten

[Komt ook in o.m. Brinkman abusievelijk voor als: 1985, [5e] druk]

1986 [november]: 11e druk: Gebonden

1987 [februari]: 12e druk: Idem [Tevens een paperback-editie]

1993 [september]: 13e vermeerderde druk:

Uitgeverij De Arbeiderspers, Amsterdam

[Titel en inhoud aangevuld met]:

‘Agaatje en haar kloo(s)terleven [;]

een reeks schuldeloze tekeningen met gaatjes van Agaatje’

Gebonden, 159 p., 11,9 x 19,9 cm.

p. [4]: [Drukgeschiedenis]

Illustraties: Louis Paul Boon

Band: Kees Kelfkens

p. [5]: Inhoud

p. 7: Het proefschrift van student Steivekleut

p. 21: Het verhaal van Mieke Maaike

p. 121: Agaatje en haar kloo(s)terleven

[37 tekeningen]

p. 122: Bij de tekeningen van Agaatje en haar kloo(s)terleven

Voor de tekeningen moest de auteur zijn inspiratiebronnen zoeken bij oude en nieuwe foto's, tekeningen van vroegere meesters en illustrators voor moderne seksbladen. Voorzover de tijd hem toeliet zorgde hij elke oorsprong ervan uit te wissen. Moesten Rops, Beardsley, Playboy en andere maniakken nog pogen hem hiervoor een proces aan het been te lappen, dan zijn ze te laat. De tekenaar behoort reeds tot het Hiernamaals.

Liefst had hij naar het levende Agaatje gewerkt, doch daar had zijn familie dan weer iets tegen. Hij mocht wel bij een sekspositie haar opening doen, doch op voorwaarde dat zij er niet te diep op inging.

Agaatje, met jou had hij aan spel en speleologie willen doen. Het mocht niet maggen. Tot weerziens dan, in een beter paterland.

Louis Paul Boon

1994: 14e druk: Idem

1995: 15e druk: Idem

1995: 16e druk: Idem

1995: [17e] druk in: 01.89-MIEKE MAAIKE'S OBSCENE JEUGD gevolgd door

EENS, OP EEN MOOIE AVOND

2000: 18e druk:: Als 16e druk

2003: [19e druk]

[De Verboden Boeken, 13]

De Morgen – Bibliotheek / Paperview

Gebonden (met stofomslag), 112 p., geïllustreerd, 21 x 12,5 cm.

Omslag: Jan Vanriet

[Binnenzijde flap:]

Louis Paul Boon (1912-’79) werd geboren in Aalst, in een eenvoudig arbeidersgezin. Hij zal zijn hele leven lang voor socialistische kranten schrijven, vooral voor de Vooruit. Vanaf 1944 verschijnen er met grote regelmaat boeken van hem, vooral romans.

De bekendste zijn Vergeten straat, Mijn kleine oorlog, De Kapellekensbaan, Menuet, Zomer te Ter-Muren en Pieter Daens. Hij gold lange tijd als kandidaat voor de Nobelprijs voor literatuur.

Louis Paul Boon was ook schilder.

p. [1]: Titelpagina

p. [2]: [[…] Uitgegeven met een licentie van Uitgeverij De Arbeiderspers, Amsterdam […]]

p. [3]: Inhoud

p. 5-16: Het proefschrift van student Steivekleut

p. 17-122: Het verhaal van Mieke Maaike

[Flaptekst achterzijde omslag]:

Louis Paul Boon, Mieke Maaike’s obscene jeugd

Het obscene verhaal van Mieke Maaike’s obscene jeugd is door de wetenschapsman Steuvekleut pijnlijk nauwkeurig op papier gezet – en dus krijgen we gedetailleerde verhalen onder ogen over de seksuele ervaringen van een meisje, van haar negende tot haar negentiende jaar.

Steivekleut is student in de pornografica, hij bestudeert de wetenschap der seksuele afwijkingen en noteert uit Mieke’s mond “een en ander over een en ander”. Dat hij Mieke aan het woord laat en haar woorden niet overbrengt in een taal waarin duizelingwekkend abstract over zinnelijke zaken gesproken wordt, heeft het grote voordeel dat we de sappige taal van Mieke zelf lezen. Haar ervaring met vooral oudere mannen en hun smeerlappenrijtjes getuigen van het genot dat de mannen én zijzelf daarvan ondervinden. Zij is van een of meer door haarzelf uitgevoerde smeerlappenrijtjes trouwens ook niet vies. Wie dat wil, mag in het boek een satire lezen op onze seksbeluste maatschappij. In elk geval heeft het Vlaamse episcopaat er vooral een schunnig boek in gezien: het werd verboden.