Bibliografie > Zelfstandige publicaties
VERSCHEURD JEUGDPORTRET
(Grote ABC nr 245) Uitgeverij De Arbeiderspers/Em. Querido's Uitgeverij B.V., Amsterdam, maart 1975 Paperback, 181 p., 12,5 x 20 cm. p. [4]: Omslag: Wout Muller p. [5]: [Proloog:] Verscheurd, omdat deze autobiografische bladzijden werden losgemaakt uit een aantal boeken, verhalen en gebundelde cursiefjes. Ze zijn terug te vinden in de dagelijkse stukjes voor de krant Vooruit, in de Memoires van een kleine jongen, Dag aan dag, Wat een leven, De Kapellekensbaan, Mijn kleine oorlog en vele andere. Ook al is het werk van de auteur bijna in zijn geheel autobiografisch te noemen - hij beschikte over een iets te weinig fantasie om romanhelden uit de duim te zuigen -, dit alles gaat alleen over zijn jeugd. Misschien komt daarna nog wel een boek dat ‘Verscheurd zelfportret’ tot titel kan dragen en waarin hij zich niet meer als kind doch als ouderwordende man in de spiegel bekijkt. p. 181: [Slot:] L.P. Boon 1 september 1974 Achterplat: De romans, verhalen en reportages van Louis Paul Boon gooien hoge ogen om als het eerste Nederlandstalige literaire prestatie in aanmerking te komen voor de Nobelprijs. Het aantal titels in vertaling neemt dan ook toe. De buitenlandse belangstelling manifesteert zich in een stijgend aantal artikelen over Boons werk. Zelfs een zo gezaghebbend en kritisch blad als de Times Literary Supplement plaatste in een bespreking van Chapel Road Boon direct naast zulke prominente ‘wereldauteurs’ als Céline, Joyce en Sartre. Boons eerste, De voorstad groeit, profileerde onmiddellijk de sterk sociaal-realistische georiënteerdheid en de tegen het autobiografische aanliggende gedocumenteerdheid van zijn werk. Ook later heeft Boon flarden en brokstukken van zijn eigen leven beschreven. Nu heeft hij een geheel nieuw boek gecomponeerd uit met nieuw materiaal aangevulde fragmenten, die de biografie van zijn jeugd geven als een Verscheurd jeugdportret. Verscheurd omdat, zoals Boon zegt deze autobiografische bladzijden uit een aantal boeken verhalen en gebundelde cursiefjes werden losgemaakt. ‘Het is een vreemd spelletje’, schrijft hij zelf, ‘aan vroeger terug te denken. Niet zomaar kriskras genoegen nemend met wat komt opdagen, maar het draadje van vroeger trachtend te volgen, van dag tot dag. Het is bijna niet te geloven hoe weinig is overgebleven, hoeveel hiaten er zijn, en stukken van flarden waar men geen raad mee weet. Jeugdmemoires van oorlog tot oorlog: ik hoop dat u er iets van u zelf in hebt teruggevonden.’ Een grote kikvors in een kleine vijver. - Cyra McFadden in The Nation 111 Voorpublicaties verschenen in Vooruit, waarvan een aantal daarna, herschreven, werden gebundeld, dan wel in boeken opgenomen [Zie hierboven: Proloog]. Daar sommige gebeurtenissen meermalen werden beschreven is het niet mogelijk de exacte vindplaatsen te geven. Een uitgebreide voorpublicatie van delen van het boek vond plaats in Maatstaf, 22 (1974) 12. 1975: 2e druk: Idem 1999 [juni]: 3e druk: Uitgeverij De Arbeiderspers, Amsterdam/Antwerpen Paperback, 181 p., 12,5 x 20 cm. [Omslagbandje: Verscheurd jeugdportret 500 BF / F 25,- Boons jeugdmemoires van oorlog tot oorlog.] p. [4]: Omslagontwerp: Ron van Roon Omslagfoto: Jo Boon (1e druk = oktober 1975, 2e druk = juni 1975) [sic]) Achterflap: Verscheurd jeugdportret bevat, zoals Boon het zelf uitdrukte, zijn memoires van ‘oorlog tot oorlog’. Ze zijn verscheurd omdat het autobiografische materiaal is losgeweekt uit een aantal boeken, verhalen en gebundelde cursiefjes. ‘Het is een vreemd spelletje,’ schrijft hij, ‘Aan vroeger terug te denken. Niet zomaar kriskras genoegen nemend met wat komt opdagen, maar het draadje van vroeger trachtend te volgen, van dag tot dag. Het is bijna niet te geloven hoe weinig is overgebleven, hoeveel hiaten er zijn, en stukken van flarden waar men geen raad mee weet.’ LOUIS PAUL BOON (1912-1979) geldt als een van de allergrootste schrijvers uit de Nederlandstalige literatuur van deze eeuw. Vele van zijn boeken zijn gaan behoren tot het domein van de wereldliteratuur, getuige het grote aantal vertalingen dat er van zijn werk beschikbaar is. Hij is zichzelf zij grondhouding en zijn thema’s zo trouw gebleven, dat het werk de indruk van een gaaf afgeronde eenheid maakt. AAD NUIS
|
