Bibliografie > Zelfstandige publicaties


DE BENDE VAN JAN DE LICHTE / DE ZOON VAN JAN DE LICHTE


Geïllustreerd door W.L Bouthoorn

Uitgeverij De Arbeiderspers/Em. Querido's Uitgeverij B.V., Amsterdam,

mei 1980

Gebonden (met stofomslag), 370 p., 14 x 22 cm.

 

Flaptekst: In het midden van de achttiende eeuw duiken de Vlaamse bokkenrijders op om gegroepeerd rond Jan de Lichte en vervolgens rond diens zoon een bloedig spoor door de Vlaamse historie te trekken. De weerklank van hun revolutie en rebellie was wel verspreid terug te vinden in documenten, pamfletten en satires, maar Louis Paul Boon heeft al dit materiaal voor het eerst in bezield verband bijeengebracht. Jan de Lichte was de onverschrokken zoon van een kroegbaas. Om deze historische figuur hangt een waas van legende en fantasie, maar uit de wirwar van tegenstrijdige en legendarische gegevens heeft Boon toch het portret geboetseerd van een nu nog intrigerende, op drift geraakte idealist. De schelm Jan de Lichte, die dieven, landlopers en bedelaars bij duizenden verenigt tot een geregeld leger, plundert kastelen en postkoetsen volgens plan en verdeelt een ruim deel van de buit onder de armen. Het leger en de politie krijgen pas gelegenheid de rebellie van Jan de Lichte te onderdrukken als een aantal van de bendeleden zich tegen Jans leiding gaat verzetten en op eigen houtje begint te opereren. Galg en rad rijzen dan uit gebeurtenissen vol verraad en knevelarij boven het land rond Aalst. De droom van Jan de Lichte gaat - voorlopig - onder in vuur en bloed op die ene dag dat er honderden worden terechtgesteld.

De zoon van Jan de Lichte begint met de veertienjarige Marieke, die na het krijgsgewoel in de sneeuw achterbleef met de zoon van Jan de Lichte. Pater Godamus doet vergeefs zijn best een dorp van verlichte filosofen te stichten. De bloedhonden van dwingelandij en uitzuigerij rusten echter nog lang niet en weer moeten geweld, aanslagen en overvallen, messesteken en sluipdolken de weg banen naar een betere wereld. Het loopt vooralsnog uit op een wredere. De zoon van Jan de Lichte besluit na alle ditmaal door hemzelf beschreven avonturen de dans te ontspringen. Hij concludeert dat toch nooit iets volmaakt kan genoemd worden, zelfs niet het volmaakte, en dat men in deze wereld zelf maar iets van deze wereld maken moet, zo goed en kwaad als dat mogelijk is.

p. [4]: [Drukgeschiedenis]

Omslag: Frits Stoepman gvn

p. [5]: Inhoud:

p. [7]: De bende van Jan de Lichte

Een bandietenroman uit de jaren 1700

p. [209]: De zoon van Jan de Lichte

Een vroom en vrolijk boek

 

 

1981: 2e [januari] en 3e [februari] druk: Idem

 

maart 1987: 4e druk:

Uitgeverij De Arbeiderspers/Em. Querido’s Uitgeverij B.V., Amsterdam

(Grote ABC nr 578)

Paperback, 371 + I p., 12,5 x 22 cm.

 

Franse titel: De bende van Jan de Lichte is het klassiek geworden verhaal over is het klassiek geworden verhaal over een achttiende-eeuwse schelm die met zijn bende van landlopers en dieven een bloedig spoor trekt in de Vlaamse historie. Zij plunderen kastelen en postkoetsen waarna ze de buit onder de armen verdelen. Het tij keert wanneer bendeleden zich tegen de leiding van deze door Boon geportretteerde, op drift geraakte idealist gaan verzetten en op eigen houtje gaan roven. Dan krijgen het leger en de politie van Lodewijk XV pas kans om de bandieten aan te pakken.

Galg en rad rijzen boven het land van Aelst.

Vele rebellen worden met Jan zelf op één dag terechtgesteld.

In het vervolg, De zoon van Jan de Lichte, zijn Vlaanderen en Brabant door Frankrijk bezet. De Oostenrijkers komen al naderbij. De bende is verslagen, de steden verhongeren. Vijf mensen vertellen hun aandeel in de geschiedenis.

* [Zie: Jeroen Brouwers: 01.16-NIETS GAAT TEN ONDER, 5e druk hier uitgebreid met:] Zou men in De bende van Jan de Lichte bij voorbeeld niet een voorafbeelding van Provo mogen zien?

* [Zie: Jan Walravens: 01.33-DE ZOON VAN JAN DE LICHTE, 3e druk]

* Deze romans behoren tot de betere helft van Boontje’s werk: de lezer krijgt amper tijd om te ademen. Laat staan de tijd om zich te vervelen. - Elseviers Magazine

p. [4]: [Drukgeschiedenis]

Omslag: Philips Wouwerman, Boerenvechtpartij

Omslagontwerp: Nico Richter

p. [5]: Inhoud

 

1989 [februari][volgens opgave 6e druk: april]: 5e druk: Idem

september 1999: 6e druk: Idem

 

 





terug